اگر شهرها به محوریت محله‌ها اداره میشد امروز شاهد چالش‌های فراوان در مدیریت آنها نبودیم. اعتقاد ما این است که شهر بصورت محله‌ای راحت‌تر مدیریت می‌شود.

درست است که جمعیت جهان دائما در حال افزایش است اما برای اینکه همه انسان‌ها را در خود جای دهیم، نیازی به ساخت شهرهای مدرن و پایدار نداریم.

ما باید نگاه‌مان را به انسان، نگاه‌مان را به هستی و نگاه‌مان را به خدا عوض کنیم.

در حقیقت خداوند برای تمامی انسان‌ها فضای زندگی به اندازه کافی در نظر گرفته است به شرط اینکه همه ما به حق خودمان قانع باشیم.

همه ما برای بقا و شکوفایی، به تعریف جدیدی از شهر و محله نیاز داریم.

برنامه اسکان سازمان ملل متحد یا همان هبیتات با تعریف اشتباه از محله‌، نهاد خانواده را از بین برده‌ است.

یازدهمین هدف سند توسعه پایدار 2030 تبدیل همه شهرها و سکونتگاه‌های انسانی به مکان‌های همه شمول، امن، مقاوم و پایدار است.

با تحقق این هدف و برنامه‌های سازمان هبیتات، آسیب‌های جدی و جبران‌ناپذیری به زندگی و حیات انسان وارد خواهد آمد.

ما در مدرسه تمدنی بینات بدنبال اصلاح تعریف محله در ذهن مسئولین، مدیران شهری، نخبگان و مردم هستیم.

ما با اجرایی شدن مفاهیم بسته فقهی مدیریت شهری محله محور در ایران، گامی بزرگ در رسیدن به تمدن نوین اسلامی خواهیم برداشت‌.

برای اصلاح شهرها و محله‌ها، همه ما باید اقدام کنیم.

از مطالب اینجا الهام بگیرید :